Vrouw laat boer

Ja, zo’n type ben ik. Ik woon al geruime tijd alleen en dan leer je sommige normale omgangsvormen een beetje af.
In een aantal culturen is het een compliment voor de kok als je een flinke boer laat of de borden tegen de muur kapot gooit na de maaltijd.
Op bezoek bij mijn ex-schoonouders liet mijn 3jarige dochter ooit een flinke boer waarop haar Bomma zei: “Wij zeggen dan altijd: Pardon!”. De reactie van mijn dochter : “ Wij zeggen dan: Dat lucht op!”.
Die houden we erin, al jaren en ik ga er vooral mee door: dingen doen en zeggen die me opluchten.

Lees verder!

Nou kunnen we die relatie met de Heer nogal breed zien. Bij de Jehova’s ging het om zieleheil. Maar het gaat feitelijk om alles waar mensen aan hangen en zekerheid in vinden. Houvast. Dat is het woord. Houvast in iets buiten jezelf. Die houvasten zijn er nogal wat, naast die lieve Heer. Diploma’s, huwelijk, carrière, dure auto, je zegt het maar. En als dat ineens allemaal wegvalt. Ja, dan sta je daar. Heb je alleen nog maar jezelf. Welk jezelf? Is bij veel mensen al vroeg behoorlijk onderuit gehaald.

Lees verder!

.

.

.

.

.

.

Lees verder!

.

.

.

.

.

.

.

Lees verder!

Met stijgende verbazing lees en hoor ik hoe veel mensen gefixeerd zijn op de romantische liefde van “Er was eens….” en “Ze leefden nog lang en gelukkig”.
Dat klinkt mij in de oren als een (relatie)verslaving en een vlucht uit de werkelijkheid.

Lees verder!