Mijn profielbeschrijving vertelt in steekwoorden iets over mijzelf. In positieve, maar ook in negatieve zin. Benadert het de realiteit? Het is een deel van mijn perceptie, niet meer en niet minder.

Ik heb ontdekt dat de meeste `respondenten' in eerste instantie reageren op mijn foto's. Uiterlijkheden……..daar worden ook vrijwel altijd opmerkingen over gemaakt. `je lijkt echt op je foto's!', roept menige date verrast uit na een vluchtige scan.

Daarna begint het inhoudelijk aftasten. Het gespreksverloop, geuren en de uiterlijke aantrekkelijkheden bepalen of er een volgende afspraak gemaakt wordt. Zelf lees ik de profielen selectief. Wijdt een man te veel uit en ook nog op een 'zichzelf een veer in de kont stekende' manier, dan is dit voor mij een belangrijk criterium om vooral niet te reageren op een ontmoetingsvoorstel.

En ja, gevoel voor humor vind ik belangrijk. Uit relativerend geformuleerde zelfbeschrijvingen kan je uitstekend afleiden of dat gevoel werkelijk aanwezig zou kunnen zijn. Evenals een bepaalde mate van zelfreflectie. Is de man in kwestie in staat om zichzelf kritisch onder de loep te nemen of wauwelt hij er sociaal gewenst op los?

Dan de spellingvaardigheid! Is het inderdaad zo dat er een groot aantal hoger opgeleide datende mannen een diagnose dyslexie heeft?

Dus, beste heren, wat mij betreft: formuleer to the point, kijk even in de spiegel, geef een eerste bewijs van je humoristische capaciteiten en gebruik 'het groene boekje' voordat je de profielgegevens opslaat. Vergeet niet een recente foto te plaatsen……..Want zo was het, is het en zal het blijven……..flirten en toenadering zoeken start bij wederzijdse uiterlijke aantrekkingskracht.