Lees verder!

Het was de mooiste dag van haar leven, zei ze later. Niet alleen de mooiste, ook de langste. Ze straalde als de zon, die ’s avonds de hemel bleef verlichten, zelfs nadat hij achter de horizon was verdwenen.
Aan de manier waarop haar lief grijnsde tijdens het ja-woord, kon je zien dat er een broeiende huwelijksnacht in het verschiet lag. Niet dat het huwelijk voor ’t eerst geconsumeerd hoefde te worden – er waren inmiddels twee schattige kinderen geworpen – maar je kon als kersvers bruidspaar in elk geval doen alsof. Het was tenslotte haar eerste huwelijk en de aanstaande ex bezat zo te zien genoeg testosteron om niet alleen haar maar en passant al haar vriendinnen, die als bruidsmeisjes fungeerden, een onvergetelijk hoogtepunt te bezorgen.
Zou wat zijn, op de huwelijksdag: de mooiste dag van zijn leven.

Lees verder!

O, jee, je verbeelding slaat op hol
spreek uit, spreek uit, dat is nu juist zo fijn
geen gêne tussen ons
hoezo dan te gedurfd voor woorden?
want eigenlijk zeg je het al
je hebt het al gezegd
kom, laat die woorden spreken
o, laat die woorden leven
in wat je fantasie vertelt
kom, deel het met me
ik zal je dan vertellen
of jouw fantasieën ook de mijne zijn
dus laat het gaan, laat het maar gaan
o, laat de woorden komen.
die je verlangens en gedachten dragen......

Lees verder!

Weggelopen van wat had kunnen zijn.

Immens verdriet, tranen.
Wat had ze gedacht ?
Ze had echt het gevoel dat ze een modus konden vinden.
Ze dacht een vriend te kunnen hebben.
Nee geen partner.
Dat was hij niet.
Dat kon hij haar niet bieden.
Dat wilde zij ook niet.

Zij mocht niet te dichtbij hem komen.
Zij heeft hem 'binnengelaten'.
Zij dacht een gesprek aan te gaan.
Zij dacht iemand te hebben gevonden die haar begreep.

Ze keken in elkaars spiegel.
Spiegelden over en weer.
Zielsverwantschap?
Intense gevoelens.
Verdrinken in elkaars ogen.
Onmiskenbare aantrekkingskracht
Uitdagen over en weer.
IQ en EQ.

En nu? Zo wilde ze het niet, zo had ze het nooit gewild.
Een man die zijn eigen grenzen niet kent. Die zichzelf niet kent.
Hij wil alle verantwoordelijkheid op zich nemen. Een man die de regie wil houden. Een man die geen raad weet met zijn gevoelens.

In gedachten ziet ze hem staan. In de war, ’naakt’ bijna in zijn kwetsbaarheid. Ze wilde dat hij zich veilig voelde in haar huis. Zal hij zich ooit veilig voelen bij haar, bij wie dan ook?

Het voelt stuk in haar. Haar openheid is weg. Ze sluit zich af en zo wordt ze net als hij. Weglopend van een gevoel wat er was, wat er had kunnen zijn. Wat mogelijk iets moois had kunnen worden.
Kunnen ze nog helen?

Zij was bereid hem te delen, meer dan bereid. Ze laat de deur op een kier..............

Loslaten doet zeer.
Onlosmakelijk verbonden.
‘Verkeerd verbonden’

Lees verder!

Ik had afgesproken op het terras van een pannenkoekenrestaurant in Lage Vuursche, voor de koninklijke ingewijden onder de lezers, om de hoek bij Beatrix. Een aan een wiebelig met de poten in het grint staand tafeltje gezeten dame wuifde naar me ten teken dat ik bij haar moest zijn. Ten teken dat zij mijn date was. Tot mijn stomme verbazing, want ik had me haar geheel anders voorgesteld. Het was niet zo dat de foto op haar profiel gedateerd was of dat ze een haarspoeling had genomen. Nee, ik zag onmiddellijk dat dit gewoon een geheel ander mens was.

Lees verder!

Mijn vader, die nog herstellende is van zijn ziekenhuisopname, hebben we net in bed gestopt. De schrik zit er nog goed in, bij ons in de familie… We waren mijn vader bijna kwijt. Het licht van ‘beseffen hoe kostbaar je ouders zijn’ is eindelijk neergedaald in de hele familie.

Lees verder!

Ja, dat heb ik weleens. Waarschijnlijk mijn zachte inborst. Lopen er ineens tranen over m'n wangen. Een soort verdrietigheid. Krijg ik weer te horen van die vriendin dat ze ongeneeslijk ziek is. Ze woont hier bij mij om de hoek. Zo'n kwetsbaar wezentje. Die zo haar best doet om een weg te vinden in het leven. Al jaren last heeft van psychoses, ook al jaren onder de anti-depressiva zit. Zo af en toe spreek ik haar. Hoe ze zoekt in haar leven. Hoe ze aan haar katten gehecht is. Daar alles instopt wat ze mist aan intimiteit bij mensen. Soms gaat er een dood.

Lees verder!

Mevrouw Geranium had een plan bedacht. D’accord het was haar door haar strot geduwd maar toch.

Zo stond ze ineens, heel overrompelend plots allemaal, in een kluswinkel met een blik verf in haar handen.
Er stond veel volk in doe-kleding om haar heen. En mevrouw Geranium stond daar gewoon bij…WOUW!!!
En tussen die doe-mensen stond een ‘vaag bekend gezicht.’
Waar? Hoe? Wanneer? Hoezo? bedacht ze zich terwijl ze de hoofdpijn voelde opkomen.
Eenmaal buiten viel het kwartje.
Wegwezen.

Lees verder!

Zoals er mannen en vrouwen rondlopen op deze aardbol, hebben we tevens christenen, moslims, heidenen, Boeddhisten, transgenders. Bestaat de voorkeur voor nat en/of droog, voor een hete luchtoven of een koude luchtoven, kan je je haar koud of warm föhnen, was je je auto zelf of rij je hem in een apparaat, heb je de loners en de socials, hebben we de socialen en de anti socialen, heb je het of ben je het, kan het van voren en van achter….name it.
En als je dat allemaal niet bent of hebt, dan ben je een Indigokind, hoogsensitief, heb je een disharmonisch profiel en ga je in de NOS-la.

Lees verder!

Na wat heen en weer geapp op zondagmorgen en de opmerking of ik zin had die middag mee te gaan naar een concert in Middelharnis wilde ik dat even laten bezinken. Ik zat heerlijk in het zonnetje op mijn balkon te haken en kon dat nog wel even volhouden. En om dan helemaal naar Middelharnis te gaan….

Lees verder!