Verrassing
Als single zonder vaste partner heb ik het redelijk voor elkaar. Het alleen wonen, het alleen leven, bevalt me op zich prima. In het begin vond ik daten super spannend… elke keer de spanning. Wordt dit mijn nieuwe vriend? Wordt dit mijn nieuwe levenspartner? Inmiddels heb ik dat gevoel achter me gelaten en ben ik daten ook gaan zien als een manier om nieuwe mensen en mannen te leren kennen. Dat wil niet zeggen dat ik een relatie uit de weg ga.
Zo heb ik best al een aantal vriendschappen opgebouwd met mannen die zeer waardevol voor me zijn. Des te leuker om verrast te worden.
Tussen kerst en oud en nieuw was ik druk bezig met twee modules voor mijn studie. Ik had het verkeerd ingepland. Ik was keurig begonnen met het leeswerk en zou daarna aan de opdrachten beginnen. Een studieboek van ongeveer 600 pagina’s. Daarnaast waren er twee modules in drie maanden ‘gepropt’. Ook de colleges had ik keurig gevolgd. Het was voornamelijk de tijd die me ontbrak. Er was maar één manier en dat was “knallen” in de ‘kerstvakantie’. Dat heeft niet iedereen me in dank afgenomen. Op één iemand na. Mijn vriend de coach, zoals ik hem maar noem. Hij activeerde, enthousiasmeerde op afstand. Met opmerkingen als: “joh, nog een uurtje doorgaan en je bent weer klaar voor vandaag”! of “hup je bed in jij”, als ik klaagde over hoofdpijn, “even rust nemen en morgen weer verder”. Hij wist op de één of andere manier de kern te raken. En snapte dat ik geen tijd had voor ‘social talk’. Hij keek ook mijn stukken na op spel- en taalfouten, stelde kritische vragen. Kortom ik heb veel aan hem gehad. En naar later bleek met goede cijfers tot gevolg. Mijn harde werken en zijn ‘coaching’ waren niet voor niets geweest.
Half januari zou ik in Utrecht een volgende module gaan volgen. Op een andere locatie. Ik zit in de trein en krijg een appje van mijn ‘coach’ met “en zit jouw werk er al op? “. “Nee, ik ben onderweg naar Utrecht met de trein. En wil je alsjeblieft even meedenken. Mijn OV app werkt niet en ik weet totaal niet welke bus ik moet nemen.” Hij: “Nee, klopt die app werkt ook niet. Welk hotel moet je zijn… en bel het hotel”. Zo gezegd zo gedaan en ik bedank hem nog voor het meedenken. Tijdens stress helder denken, is niet altijd mijn sterkste kant.
Afijn ik in de bus. En ik krijg een app van hem met een foto van het hotel waar ik les zou krijgen. Even later een foto van de entree van het hotel. En plagerig zeg ik: ”bestel maar vast koffie en zeg tegen mijn medestudenten dat ik eraan kom.” En toen een app met een foto van het lokaal waar ik les zou krijgen. Toen pas viel bij mij het kwartje. Hij was echt in het hotel. Twee minuten voordat ik de bus uit zou stappen, realiseerde ik me pas dat hij er echt was. En ja de koffie stond al klaar. Hij was even “onderweg van de snelweg richting huis” om mij succes te wensen met de module. Ik geloof niet dat ooit iemand mij zo verrast heeft.
Nee, zo’n vriend vervangt geen vaste relatie. Wel is hij heel waardevol voor me. Ik ben dankbaar met dat soort vrienden in mijn leven. En…. Ik ben gek op verrassingen, dat blijkt.
Lees verder!
