Mevrouw Geranium heeft ook vakantie en doorleeft dat in absolute zin more or less. Na de tracking in Paella en de mislukte reis naar Syrië besloot ze ook eens vakantie te nemen.

En het moet gezegd; ze fleurt er aardig van op, zo meende ze.

Lees verder!

Ik ben anders. In mijn daten. In mijn omgang met vrouwen. O, wat ben ik gevoelig voor dat echt in vrijheid samen zijn. Waarin ik vandaag niet zeker weet, of er ook een morgen is. Daar ook niet vanuit mag gaan. Daar ook niet mee bezig ben. Want ik leef vandaag. Daarin is het wat ik met iemand heb. Daarin is het wat ik met leven heb. Geen mogelijkheid me over zin of onzin te bevragen. De zin ontsluit zich in mijn leven zelf. In die stroom is eerlijkheid en puurheid domweg al gegeven.

Lees verder!

Tijdens een halfuurtje profielen-neuzen stuitte ik op het profiel van I. Dat was een schok. Want die I, die kende ik. Van mijn werk.

Lees verder!

Laatst zat er een splinter in mijn vinger. Een venijnige splinter, die behoorlijk diep zat en een pijnlijke, rode gloed veroorzaakte die groter werd naarmate ik langer in het getroffen gebied zat te prutsen met een pincet. Hij zat in mijn rechter duim. Onhandig, want dat betekende dat ik dat gepeuter met mijn linkerhand moest doen. En aan die zijde is het vermogen tot aansturing van de verfijnde motoriek nu eenmaal zeer gebrekkig tot ontwikkeling gekomen in mijn gelateraliseerde hersenpan. Mijn kinderen waren niet thuis want met paps op vakantie, dus ik stond er helemaal alleen voor.

Lees verder!

Niets is zo vluchtig als de virtuele wereld. En dat terwijl de echte wereld al zo snel verandert. Moeten we ons druk maken om iets wat zo snel verandert, maar dat eigenlijk niet eens bestaat? Wat is dan eigenlijk virtueel? Ofwel: hoe virtueel is virtueel? En - wat minder filosofisch -  neem je mobiel niet mee naar bed.

Lees verder!

Kreeg dat verzoek. Dat is moeilijker. Heb daar niet zo’n beeld van. Hoe ze zich bewegen op zo’n datingsite. Hoe ze de contacten met vrouwen ervaren. Voelen ze zich ook zo vaak genaaid? Is het ook teleurstelling op teleurstelling? Of vinden ze het misschien heerlijk om van het ene bed in het andere te hopsen. Met vrouwen die er ook zo instaan. Of een slagveld van gedeukte vrouwen achterlatend, die dachten dat er meer was. Of als mooie gewiekste man een eenzame vrouw aan het lijntje houden, met af en toe een neukje, een etentje, een beetje aandacht, en inmiddels gewoon bij z’n eigen vrouw blijven.
Er zijn natuurlijk ook serieuze mannen. Die echt contact zoeken. Die gevoelscontact willen. Maar dat zijn mietjes.

Lees verder!

Geloof en liefde denk ik dan… Vanaf november op deze site. En wat heeft het opgeleverd? Bijzondere ontmoetingen. Vriendschappen. Dansen met mensen die ik nog niet eerder had ontmoet. Okay, een man uit dit gezelschap van acht, had ik eerder ontmoet. Een man die me geblokkeerd heeft en ik weet niet waarom, hij was 70, ik bijna 55, vond hij me te jong? Veel kijkers weinig actie. Enige zelfreflectie past hier ook bij. Ik reageer zelden of niet op een profiel. Wel reageer ik als ik dat wil op een blog of een anders ‘things to share’.

Lees verder!

Meer blauw op straat. Beroepshalve volg ik oom agent de laatste tijd. En ook tante agent natuurlijk. Je mag best wel eens bewondering hebben voor de dames en heren in het blauw, want ze maken wat mee op straat als politieagent. Bijvoorbeeld vanavond in mijn woonplaats. Spreekt een diender om kwart over acht 's avonds, als het dus nog licht is begin augustus, een man aan. Gewoon om te vragen wat hij aan het doen is. Niet zo gek als je dat vraagt aan iemand die onder het bloed zit. Er zou wat aan de hand kunnen zijn.

Lees verder!