Ja, het is interessant, dat daten. Veel van geleerd. Veel reëler in de wereld gaan staan daardoor. Dat het heel moeilijk is om echt contact te krijgen. Contact van open delen. Gebeurt ook niet vaak. Veel mensen zitten intussen toch altijd te bewaken. Zitten ergens op een ander front toe te kijken, tegelijkertijd dat je met ze praat. Word ik altijd onrustig van. Meta-mensen noem ik ze. Er is dan een oordelend oog wat meekijkt. Een soort derde persoon. Die in het gesprek een lijstje van plussen en minnen aan het maken is. Zelf zijn ze in hun eigen kwetsbaarheid dan vaak verscholen. Ik voel dat direct, niet omdat ik zo hoog sensitief ben, maar omdat ik ze aanspreek op ‘mijn thuis’ in mijn eigen kwetsbaarheid.

Lees verder!

Dat was op het nippertje. Tien minuten voor middernacht stond het kreng. Laat de Kerst maar beginnen. Ik ben er klaar voor. Laat ik er een boom over opzetten. Nu.

Lees verder!

Tjah

Ik heb het uitgemaakt. Het was er niet. De klik. Hij was lief, zeker niet onaantrekkelijk, hij was grappig. Toch besloot ik gisteren - bij onze vierde ontmoeting - eerlijk te zijn. Dat ik hem alleen vriendschap kon bieden en niet meer dan dat. Ik vond het moeilijk om te zeggen, want ik begon wel te merken dat hij steeds meer naar me toetrok. In de vijf weken dat we nu met elkaar omgingen, had zich bij mij verder niets ontwikkeld.

Lees verder!

Hallelujah. Een van de schitterendste nummers die ik ken, van de oude meester van de zwijmelmuziek Leonard Cohen, later nog bekender gemaakt door Jeff Buckley, de op 30-jarige leeftijd gestorven zoon, van de eveneens legendarische singersongwriter Tim Buckley, die net als Jim Morrison van de Doors en Jimmy Hendrix, tot de club van 27 hoorde. Iconen van de popmuziek die 27 jaren jong het leven lieten.

Lees verder!

Ik kwam laatst een vrouw tegen, die was gestopt met haar huwelijk, met werken, met alles. Ze zat echt stuk, kon niet verder, en besloot met alles te kappen. Nog voordat ze in een burnout klapte. Ik vond dat mooi. Dat was al liefde voor haarzelf. Grenzen voelen. Er naar handelen. En dan niets. Helemaal niets. Volledige ruimte voor haarzelf. Dus niet gelijk in een nieuwe baan of relatie schieten. Zodat eindelijk wie ze was eens op kon borrelen. Met uitzicht op niets. Juist zonder toekomst. Ledigheid. Voor onbepaalde tijd. Dat vooral. Voor onbepaalde tijd. Niet stiekem jezelf al ergens op richten.

Lees verder!

Lees verder!

Rotterdam is dit jaar in allerlei toeristische tip lijstjes verschenen. Ook internationaal, als 'the place to be'. Zelfs de eenzame planeet zet Rotterdam hoog op plaatsen waar je moet zijn geweest voordat je ooit het hoofd te ruste legt. Ook lokale media spannen zich in voor het maken van altijd handige lijstjes. Het katern Vrouw van De Telegraaf tipt een tiplijstje van het Nederlandse Wijn-magazine 'Winelife'. Een lijstje met de leukste wijnbars in ons land.

Lees verder!

Ik zit in de trein. Een leuke dag gehad met een vriendin, heerlijk naar de eerste kerstmarkt geweest.

Lees verder!

Niet iedereen is, die hij zegt te zijn. Niet iedereen die iemand lijkt te zijn, is iemand. In de 'oude wereld', zeg maar de wereld van vóór social media, was het al zo: name-dropping in een netwerkgesprek, werd door de name-dropper gebruikt om zichzelf neer te zetten. Nu geven connecties, vrienden, volgers de indruk dat iemand bestaat. Maar het is beslist geen wet van Meden en Perzen dat iemand mét een netwerk, daadwerkelijk iemand is.

Lees verder!