Vrijdagavond een appje van een collega: “ben jij in voor een blind date”. Compleet “out of the blue” komt die vraag op me af en ik denk…. En reageer met “hihi”. Wat heb ik nu weer aan mijn fiets hangen.

Lees verder!

Volgens de populaire filosoof Alain de Botton is dat de beste vraag die je kunt stellen aan een date.
Hij vindt dat we na de verstandshuwelijken van lang geleden, en de romantische huwelijken zoals we die nu kennen, toe zijn aan het psychologisch huwelijk.
In een interview in de NRC van een paar weken terug verwoordt hij dit als volgt:
“Een goede relatie is niet zozeer een verbintenis tussen twee gezonde mensen, maar een tussen twee gestoorden die de vaardigheid, of het geluk, hebben gehad zich aan te passen aan elkaars relatieve krankzinnigheid.”

Lees verder!

Ik ga komende week naar een speeddate-bijeenkomst. Lijkt me fantastisch om mee te maken. Ik heb geen idee. Lees in de uitleg dat er na 7 a 8 rondes een pauze is. Het duurt 2,5 uur. Dus even rekenen: 14 rondes in 150 minuten. Laten we de pauze er even aftrekken. 14 rondes in 140 minuten. Zeg 10 minuten per ronde. Ik neem aan dat een ronde is: een gesprekje met 1 persoon. En dan weer de volgende. Zo moet het toch ongeveer gaan. Maar ik ga er niets over lezen. Ik ga niets uitzoeken. Ik ga er gewoon heen. Laat me graag verrassen. Al die mensen. Allemaal bij elkaar in het licht van potentiële geliefde. Zo staan we daar. Zo kijken we elkaar in de ogen.

Lees verder!

Ik las iets: geluk is vaak dichterbij dan je denkt . Vaak zie je het niet. En op de één of andere manier doet me dat denken aan een mannelijke collega van me. Ik ken hem nauwelijks, werkt op een andere afdeling. We hadden een excursie in november vorig jaar en hij komt naast me lopen en vraagt belangstellend hoe het met me gaat. Ik had twee operaties achter de rug en zeg dat het goed gaat en we kletsen wat verder. Ik vertel ook dat ik weer gelukkig ben. Dat chronische pijn slopend is... En nu zonder pijn... Zo gewoon en toch ook zo bijzonder. En we praten bij over koetjes en kalfjes. Ik denk er verder niet over na. Ik weet ook niets van hem.

Lees verder!

Kijk die Janzsen, of was het nou Janszen- what’s in a name anyway, die schrijft weer een heel fijn stukje over een onderwerp dat me deze week meer dan bezig heeft gehouden.
Beauty is in the eye of the beholder.

Lees verder!