En dan denk ik aan mijn profiel en al die andere. Al die mooie profielen van al die mooie mensen, zowel mannen als vrouwen.

Lees verder!

Lees verder!

Ik heb er al vaker over geschreven. Als kind dacht ik altijd dat er iemand was, ergens, die klaarstond, en op een onbewaakt moment mij in de armen zou vallen. De kans leek het grootst in romantische landschappen, met verspreide hoeves, kastelen, dat ik dan ergens zou staan, en er in de oprijlaan een vrouwenfiguur op zou doemen, die langzaam naderbij kwam. In haar postuur en in haar lopen voelde ik al, dit is een godin, ze reikt naar mij, ze is de warmte, ze begrijpt mij, ze omhelst me, en zegt dan, kom maar Wim, nee, niet meer praten.

Lees verder!

We hebben lol gehad tijdens onze eerste ontmoeting. Nog nooit zo’n relaxte date gehad. Ik kon nog niet zeggen wat ik er verder mee wilde. Wat ik wel wist dat ik in tijden niet zo had gelachen met een man.
Hij appte: ik had een leuke date gisteren….en ik…hee jij ook al, het was zeker leuk en dat meende ik ook. Ik viel als een blok voor zijn gevoel van humor. De rest zou zich vanzelf uitvouwen. Een paar dagen later stuurde ik een appje… een grappig appje dacht ik. Geen reactie…. Ik snapte er niets van, hoe kon iemand waar ik zo’n lol mee had gehad niet reageren….

Lees verder!

Een week geleden zat ik, zondagochtend vroeg, in de felle zon op het terrasje waar ik eerder zat met hem na onze eerste nacht. Nu kwam ik ook van een nacht met hem, maar moest alleen ontbijten want hij had al weer vroeg verplichtingen.

Lees verder!