Met regelmaat merk ik ongewenst een gezamenlijke huishouding te voeren. Een moeilijke situatie waar ik even geen raad mee weet.

Lees verder!

Bijzonder, zo’n vakantie. O, nee, ik ga er niet op uit. Geen verre reizen, kanotochten, wandelingen door het oerwoud of wilde dieren kijken. Ik heb geen plan, niet eens een vraag. Hoe die vakantie in te vullen. Want dan ben je stiekem weer aan het werk.
Nee, bij mij totale ledigheid. Niks meer. Mezelf totaal uit handen. Ha, m’n hele ‘ik’ is verdwenen.
‘s Morgens ligt ‘het’ op bed, en dan ineens, staat ‘het’ weer op. En treft zich dan aan in bezigheden. Aantreffen. Dus bezigheden die ik ook al weer niet zelf bedenk. Dàt is echt vakantie. Het totale niets hoeven, niets moeten. Veel mensen hebben daar moeite mee, hoor ik vaak. Al ze maar even op de bank liggen is er al onrust. O, ja, op de bank, ok, maar dan moet je dat wel eerst verdienen. Maar zomaar? Nee. Misschien zijn we calvinistischer dan we zelf in de gaten hebben. Die eeuwige onrust.

Lees verder!

Zoek ik een man met ballen?

Lees verder!

Al bloggend en andere blogs lezende bekruipt me het gevoel dat ik toch wel primitief en ongepolijst Nederlands spreek en schrijf.

Lees verder!

Ik hou van je ik hou van je……..
Het steekt net als mijn zere hand van het bonzen op de buiten deur.

Lees verder!

Ik schrijf. Naast blogs op dit platform. Filosofisch schrijven. Is mooi en verrijkend. Maar maakt veel aanspraak op me. Dat is niet zozeer door moeizaam denken, maar juist door stil verstaan. Van waaruit het contact ontstaat. Van waaruit dingen oplichten. Maar nu ben ik moe.
Dus even pas op de plaats. De boeken gaan dicht, en de pen gaat neer. Voor nu alleen maar aardse onbenulligheden. Wandelen, terrasje, ijsje, tutten in m’n tuin. En s’avonds de TV, de benen op de bank. ‘Eén tegen 100’. Of de EK. Of ‘De slimste mens’. 

Lees verder!