Alleen jij en ik nog, Rianne… Dus schrijf ik maar voor jou en voor alle anderen, in de hoop dat iemand zich laat inspireren en ook (of weer) blogs gaat schrijven. Zo ben ik zelf immers ook begonnen met schrijven.
Het was niet eens zo warm, de afgelopen nacht - maar m´n droom duidde op een verhit gemoed: Ik zag gebruinde mannen met slechts een doek rond het middel; de glanzende, gespierde torso's van vlinderslag zwemmers. Ze lopen rustig rond, de mannen, als filosofen in een zuilengalerij. Ze vergelijken hun proporties; ze zijn zwanger en ze vragen elkaar hoe dat te zien zal zijn straks.